Walking around Thamel in January these four street dogs first caught my eye. It wasn’t long before the two street children on the other side of the motorbike leapt into my heart.
Stopping to say hello to the dogs, the leader of the group on the far right came over to me for physical attention before entering into a verbal conversation:
Dog: We live on the streets. All six of us. We take care of one another. We are a family.
I also heard from the dogs the children were high (under the influence of drugs) and that their job at the moment was protecting the motorbike for the owner.
There are thousands of children living on the streets in Nepal. Many children use huffing as a tool for coping with life on the streets.
A life less innocent: Street Children in Kathmandu Nepal shares an intimate look at life on the streets in Kathmandu Nepal.
The book – The Street Children of Nepal “Anthroposocialogical Study of Social, Cultural and Communicational Practices“ printed in 2012 highlights the number of street children at 1,500 in the Kathmandu Valley.
A 2017 article in the Himalayan Times estimates around 5,000 street children in Nepal. The 5,000 number is quoted in the 2012 book The Street Children of Nepal “Anthroposocialogical Study of Social, Cultural and Communicational Practices“ which leads me to believe there are more children on the streets than 5,000 in Nepal due to the 2015 earthquake.
“Street Children are discriminated against, but on what basis? Is it caste, class, or sex? Street children are scolded, chased and often beaten, for what? For walking on the street, for glaring at others, for asking for food or for not accepting the modern liberal urban people norms? Moreover, those street children are abused, sexually molested, but by whom? By other street children or by the influential, honored, powerful, rich, seemingly decent people?
The facts demonstrate that street children don’t care. Not because they don’t want to, but because they see it worthless to call for justice against their perpetrators. Therefore, we do care and we have to care, as a community close to street children, as a community who understands their potential, as a community respecting their dignity and as advocates for their human rights.
We, the civil society, the advocate, the campaigner, the welfare workers have to be together not only among us but also with the street children. We need to re-conceptualize the frame of social norms and values not as we experience it in an adult patriarchal masculine guided concept but as a free, independent, co-existing, diversified and dignified community. We have to understand and respect that the worth of life that we possess and that the street children possess are nothing less than the same.
Violence and abuse against street children, the diversion of street children into the current framing of society and family is neither justifiable nor applicable. Street children never accept limitations of freedom, so we need to redesign our programs and interventions that deny all justification on abuse and violence against street children, encroachment on their freedom and lessening their dignity. The intervention we propose, plan or apply should be able to prevent sources (Family/Society) from giving birth to street children, prevent all forms of risk and reduce the harms against street children. They should be able to empower street children to seek support with enabled service providers. This demands the reconstruction of the social concepts about family, respect to the child and consideration of children as subjects of human rights and as individuals.
The street has never been a first choice, rather a last option among the worst for children, let us look for an alternative to the street where dignity can be recognized and children’s human rights are respected, protected and fulfilled.”
Milan Dharel Director – CWISH (Nepal) as quoted in the book The Street Children of Nepal “Anthroposocialogical Study of Social, Cultural and Communicational Practices”
CPCS Child Protection and Services Blog and 2018 Annual Report
Photo Credit: Annette Hadaway Kathmandu Nepal, January 2019
जनवरीको एक दिन नेपालको ठमेलमा हिढी रहदा ४वटा सडकमा रहेको कुकुरहरूमा मेरो आखा पर्यो। धेरै समय पनि भएको थिएन जब मोटरवाइकको अर्को तर्फ २वटा सडकका केटाहरु लाई देखेर मेरो मुटु उफ्रेको थियो।
कुकुरलाई हेल्लो भन्न के रुकेको थिए कि कुनै मौखिक बार्तालाप हुनु अघि नै त्यो झुंडको नाइके पर बाट उठेर मेरो सामु आइ पुग्यो:
कुकुर: हामी सबै ६ जाना सडकमा एक अर्काको हेर बिचार गर्दै परिवार भएर बस्छम।
मैले सुनेको थिए कि त्यो केटाहरु लागु पदार्थमा लुप्त भएर बस्ने गर्दछन अनि हालैको चाहिँ मोटरवाइकको धनीले आफ्नो त्यो मोटरवाइकको सुरक्षा गर्ने काम केटाहरुलाई दिएको रहेछन् ।
हजारौं बालबालिकाहरु नेपालको सडकमा बस्छन्। धेरै जस्तो बालबालिकाहरु सडकमा आफ्नो जीवन काट्नलाई क्रोधको प्रयोग गर्छन् ।
एउटा प्राण रहित निर्दोष : काठमाडौं नेपालीको सडकिय बालबालिकाहरु त्यो सडक लाई घनिष्ठता पुर्वक हेर्ने गर्छन्।
`अन्थ्रोपोसोसिअलोजिकल इस्टडी अफ सोसिअल, कल्चरल एन्ड कम्म्युनिकेसनल प्राक्टिसेस`नेपालीको सडककिय बालबालिका २०१२ मा प्रकाशन भएको पुस्तकले काठमाडौं उपत्यका भरी १५०० जना बालबालिका सडकमा बसछन् भनेर ब्यक्त गरेको थियो।
नेपालमा झन्डै ५००० सडकिय बालबालिकाहरु छन भनेर २०१७मा द हिमालयन टाइम्सको एउटा प्रबन्धमा तोकिएको थियो।`अन्थ्रोपोसोसिअलोजिकल स्टडी अफ सोसिअल, कल्चरल एन्ड कम्म्युनिकेसनल प्राक्टिसेस`नेपालीको सडककिय बालबालिका २०१२ नामकको पुस्तकमा ५००० संख्या उध्हत गरिएको थियो जस्ले मलाई बिश्वास दिलायो कि २०१५को माहा बिनाशकारी भुकम्पले गर्दा नेपालमा ५००० भन्दा बढी संख्यामा सडककिय बालबालिकाहरु छन।
`सडककिय बालबालिकाहरुलाई भेदभाव गरिन्छ तर कुन आधारमा? के त्यो जात, बर्ग या लिङ्गको आधारमा हो?सडककिय बालबालिकाहरुलाई हकर्ने,खेदाउने अनि प्राय जसो पिट्ने गरिन्छ, र त्यो के को लागि हो?के त्यो सडकमा हिड्दैमा,अरुलाई हेर्दैमा, खानलाई माग्दैमा कि त आधुनिक उदारवाद सहरिया मानिसहरुको नियम स्वीकार गरेन भन्दैमा हो? अरु भन्दा पनि त्यो सडककिय बालबालिकाहरुलाई निन्दा गर्दै, यौन यातना दिइने गरिन्छ, तर को बाट हुन्छ एस्तो? के त्यो अर्को सडकको बालबालिकाले त्यस्तो गर्छन् कि प्रभावशाली, सम्मानित, शक्तिशाली ,धानी कि त हेर्दै सोझो देखिने मानिस ले त्यसो गर्छ र?
सत्य के हो भने त्यि सडककिय बालबालिकाहरुलाई यि सबै कुराको केहि सुर्ता छैन।सुर्ता गर्न मन पनि नभएको हैन तर कुकर्मी विरुद्ध न्याय माग्नु अर्थबिहिन भएर सुर्ता नगरेको हो। हामी एस्तो समुदाय जून सडकिय बालबालिकाको नजिक भएको नाताले,जोसले उनीहरुको क्षमता बुझ्ने भएकोले र उनीहरुको महत्त्व बुझ्ने भएको ले र मानव अधिकारको समर्थनकर्ता भएको हुनाले हामीले उनीहरुको सुर्ता गर्न पर्छ र आवश्यक गर्छौ।
हामी एउटा सामाजिक समुदायको मानव,अधिवक्ता,अभियानकर्ता, भलाईकर्ता हुनुको नाताले सबै एकअर्कामा मात्रै हैन सडककिय बालबालिकाहरुलाई नि समावेश गर्न पर्छ। सामाजिक धाचा र महत्त्वलाई हामीले भोगेको प्रौढ पुरुषसार्थक नेतृत्व बिचरणलाई एउटा स्वतन्त्र,स्वाधीन,एकसाथ विधमान भै विविध र उन्नत समुदाय पुनःधारण गर्नु पर्छ। हामी सबैले यो बुझ्न र आदार गर्न महत्वोपुर्ण छ कि हामीले बचेको जीवन र सडककिय बालबालिकाहरुले बाचेको जीवन कतै पनि भिन्न छैन।
सडककिय बालबालिकाहरु प्रति गरिने दुश्कर्म र निन्दा अनि उनिहरुलाई सामाजिक र पारिवारिकबिहिन छेत्रमा मोड्नु नत न्यायपुर्न छ नत उचित नै छ। सडककिय बालबालिकाहरु कहिले पनि स्वतन्त्रको सीमा स्विकार्दैन त्यसकारण उनिहरुलाई गरिने शोषण र दुशकर्म विरुद्ध न्याय दिने अनि उनीहरुको स्वतन्त्र र मर्यादाको उल्लंघन हुन नदिने प्रकारको कार्यक्रमहरु सिर्जना गर्नु पर्छ हामीले। कुनै पनि श्रोत (परिवार/समाज) जोस्ले सडककिय बालबालिकाहरुलाई जन्म दिने देखि लिएर सबै प्रकारको जोखिम र हानी नोक्सानी हुन बाट बचाउने अनि उनिहरुलाई यती शक्तियुक्त बनओस कि आफैले सुबिधा बितरन गर्ने श्रोत पत्ता लगाउने क्षमता वृद्धि गर्ने खाल्को कार्यक्रम योजना गर्नुपर्ने छ। यो स्थितिले परिवार प्रतिको सामाजिक बिचार, बच्चा प्रतिको इज्जत लगायत त्यि बालबालिकाको हाक हितलाई मान्यता दिने वातावरणको पुनः रचना गर्ने माग गरेको छ ।
त्यि बालबालिकाहरुले सडक कहिले पनि पहिलो चयन नभएर अन्त्यमा कुनै सीप नलागी अप्नाएको हो। त्यसैले यो हाम्रो कर्तब्य हो कि यस्तो ठाँउलाई सडकको विकल्प बनाउनु पर्छ जहाँ बालबालिकाको मानव अधिकार र उनीहरुको महत्त्वको इज्जत,सुरक्षा भरपुर रुपमा होस”।
मिलन धरेल CWISH(Nepal)को संचालकले उध्हत गरेको यश “अन्थ्रोपोसोसिअलोजिकल इस्टडी अफ सोसिअल, कल्चरल एन्ड कम्म्युनिकेसनल प्राक्टिसेस” नेपालीको सडककिय बालबालिकामा लेखिएको पुस्तक ।
CPCS Child Protection and Services Blog and 2018 Annual Report
Photo Credit: Annette Hadaway Kathmandu Nepal, January 2019
Animal and Nature Connect 