May 5, 2022, when walking in an area of Kathmandu known as the Kalamati I came upon a street calf.
When I first saw the calf he was licking the photos of the food you see on the sign behind him in this video.
Talking to the calf in the moment I heard he had acceptance of living on the street although he would love to be in a natural location. He told me nothing is permanent and he was enjoying the energy of the city.
After watching the calf for a while I reached out my hand. After licking my hand with plenty of kisses the calf allowed me to stroke and pet him – He loved ear scratches.
After my encounter with the calf, I reached out to two of my animal communicator colleagues curious to know what the street calf would tell them. Ramya Rao and Anita Vallala live in India – Here is their communication with the street calf.
Ramya Rao of Ubuntu World Of Communication
May 6, 2022 – Hello Calf: Surprised I said hello. Easy. Calm. Loving. Sweet.
How are you? Ok. Miss the company of other cows. Feel lonely. I like to graze. Need sunlight. I find some food, but fresh water is a challenge.
What were you doing in the place Annette saw you? I was at the store hoping to find some curd or malai/cream.
What is it like for you to live on the street in Kathmandu? It’s fine. I do like the buzz around me. Keeps me busy, I keep checking things out. But I would like to stay with other cows. I come in search of some company. So I stay on the streets. Also, I do find food that people throw away or give too.
Are you sad or angry or scared living this way? What is there to be angry or sad? This has been my life. I don’t question. I just live it. Would I want to be with other cows? Yes. But this is also ok.
What would you love humans to know? I could also be a good pet like a dog. Even if I don’t have milk to give you, I can be a good companion. Humans need to learn to love and accept even if there is no particular gain from us. We are also sentient beings. Don’t discard us if you can’t gain anything from us. But then I am asking for too much, cause everyone is just busy, busy, and has no time to connect and be in sync. Spend time in nature to know the true meaning of life.
Anita Vallala of Embracing Miracles
Conversation with the Calf, May 6, 2022 – The calf came across as social and approachable. The calf likes to have more interactions with people and more engagement. Feels lonely and would love company.
When asked about daily life. I want to have my place amongst people. I don’t like wandering too much. The green pastures have dried up so I am unable to have a good graze. Finding food and water is at times a task. Mostly I am looking for some shade and lots of love. I came here to this place as I got the fragrance of sweets and some tea. I thought I will get to eat something (That’s when you saw the calf, Annette.)
Do you have a family? Not near me.
Are you away from your family? I am away from them.
Where is your mother? Not around right now.
Will you meet her soon? I think I will.
How would you like your life to be? I wish I had a home where I can be a part of a family. I want to be around good people and more cows. Otherwise, being alone on the streets of Kathmandu is exasperating. Not complaining but I am sure in this life I will find some interesting stories, interesting people and interesting experiences. Hopefully some food as well.
Any message for humans? It would be nice if people remember our virtues. People are too busy and we are looked upon as just a commodity. People realize that we are reducing in numbers only when they don’t see us when they need us. They come to find us only when they have to. Don’t look for relationships that are need-based. Look for more depth in relationships. We all are resources if we actually go to see, even you humans are a resource. But if you were treated like that how would you feel?
*Note from Annette: There are many cows currently living on the streets in Nepal. Here is a blog post from February 2019 about a street cow in Kathmandu – THE COW THAT RESCUED THE DOG – एउटा गाई जोस्ले कुकुरलाई बचायो
५ मई २०२२ का दिन काठमाडौंको कालामाटी वन्ने ठाउमा हिँड्दा मैले एउटा सडकी बाछो देखेँ ।
When I first saw the calf he was licking the photos of the food you see on the sign behind him in this video.
जब मैले पहिलो पटक बाछोलाई देखेँ उसले यो भिडियोमा देखिने उसको पछाडिको चिन्हमा देखेको खानाको फोटो चाटिरहेको थियो।
बाछोसँग कुरा गर्दा मैले सुनें कि उसले सडकमा बस्ने जीवन अप्नैसकेको छ यद्यपि उसलाई प्राकृतिक स्थानमा रहने रहर पनि रहेछ। उसले मलाई भन्यो कि केहि पनि स्थायी छैन र ऊ शहरको ऊर्जाको आनन्द लिइरहेको छ।
केही बेर बाछोलाई हेरेपछि मैले हात पसारें । धेरै चुम्बन संग मेरो हात चाटे पछि बाछोले मलाई सुम्सुमाउन र चलाउन अनुमति दियो – उसलाई उसको कान चलाइदेको मन पर्यो।
बाछोसँगको मेरो भेट पछि, मेरा दुई जना पशु सञ्चारकर्मी साथीहरूलाई त्यो बाछोले के भन्ला भनेर जान्न उत्सुक भए। राम्या राव र अनिता भल्लाला भारतमा बस्छन् – तल प्रस्तुत गरेका सन्धर्भ बाछो र मेरा साथीहरू बीचको कुराकानी हुन्।
उबुन्टु वर्ल्ड अफ कम्युनिकेशनकी राम्या राव
मई ६, २०२२ – हेल्लो बाछो: मैले हेल्लो भनें भनेर छक्क पर्यो। सजिलो। शान्त। माया गर्ने। मीठो।
.
तिमीलाई कस्तो छ? ठिक छ। अन्य गाईहरूको संगतको अभाब महसुस गरिरहेको छु। एक्लाे महसुस हुन्छ। मलाई चर्न मन पर्छ। सूर्यको किरण चाहिन्छ। मैले खाने कुरा त भेतौचु तर सफा पानी पाउनु मेरो लागि एक चुनौती हो।
एनेटले तिमीलाई देखेको ठाउँमा के गर्दै थियौ? म पसलको अघाडी दही वा मलाई/क्रिम भेट्ने आशामा उब्बी रहेको थिएँ।
काठमाडौंको सडकमा बस्दा कस्तो लाग्छ? सबै ठिकै छ। मलाई मेरो वरिपरिको होहल्ला मन पर्छ। मलाई व्यस्त राख्छ, म चीजहरू जाँच गरिरहन्छु। तर म अरू गाईहरूसँग बस्न चाहन्छु। म कुनै कम्पनीको खोजीमा आएको छु । त्यसैले म सडकमा बस्छु। मानिसहरूले फलेको खानेकुरा फेला पार्छु वा कहिले आफै दिने पनि गर्छन।
के तपाई यसरी जिउन दुख वा रिस वा डराएको अनुभव हुन्छ? रिसाउनु वा दुखी हुनु के छ र ? यो मेरो जीवन भएको छ। म प्रश्न गर्दिन । म मात्र बाँचिरहेको छु। के म अन्य गाईहरूसँग हुन चाहन्छु? हो चाहन्छु । तर यतिकै पनि ठीक छ।
तपाई मानिसहरुलाई के जानोस भनेर चाहनु हुन्छ? म पनि कुकुर जस्तै राम्रो घरपालुवा जनावर बन्न सक्छु। मसँग तिमीलाई दिन दूध नभए पनि, म राम्रो साथी बन्न सक्छु। हामीबाट कुनै विशेष लाभ नभए पनि मानिसहरूले प्रेम गर्न र स्वीकार गर्न सिक्नुपर्छ। हामी पनि भावुक प्राणी हौं। यदि तपाइँले हामीबाट केहि प्राप्त गर्न नसके पनि हामीलाई नत्याग्नुहोस्। तर म धेरै कुरा माग्दैछु, किनकि सबैजना व्यस्त छन्, र प्रकृति संग जोडिन र सिङ्कमा हुनको लागि समय छैन। जीवनको वास्तविक अर्थ जान्न प्रकृतिमा समय बिताउनुहोस्।
इम्ब्रेसिंग मिरेकल्स कि अनीता वल्लाला
बाछोसँगको कुराकानी, मई ६, २०२२ – बाछो सामाजिक र पहुँचयोग्य रूपमा भेटियो। बाछोले मानिसहरूसँग बढी अन्तरक्रिया र थप संलग्नता गर्न मन पराउने रहेछ। एक्लो महसुस गर्छ र कसैको साथ पौने आशमा छ।
दैनिक जीवनको बारेमा सोध्दा – म मानिसहरु माझ मेरो स्थान बनाउन चाहन्छु। मलाई धेरै घुम्न मन लाग्दैन। हरियो चरन सुक्न थालिसक्यो त्यसैले राम्रो चर्न पाएको छैन । खाना र पानी खोज्नु कहिलेकाहीं गार्हो काम हुनपुग्छ। प्रायः म केहि छाया र धेरै माया खोज्दै हिडिरहेको छु। मिठाई र चियाको सुगन्ध पाएपछि म यो ठाउँमा आएको हुँ । मैले सोचे कि म केहि खान पाउँछु (त्यै बेला एनेटले त्यो बाछोलाई देखिन।)
के तपाईको परिवार छ? मेरो नजिक छैन।
के तपाई आफ्नो परिवारबाट टाढा हुनुहुन्छ? म तिनीहरूबाट टाढा छु।
तिम्री आमा कहाँ छिन्? अहिले वरपर छैन।
के तिमी तिम्रो आमालाई चाडै भेट्छौ त? मलाई लाग्छ कि म भेट्छु होला।
तपाईं आफ्नो जीवन कस्तो होस् भन्ने चाहनुहुन्छ? मेरो चाहना छ कि म कुनै परिवारको हिस्सा बन्न सकु र उनको घरमा बस्न पाऊ। म राम्रो मान्छे र धेरै गाईहरु को वरपर हुन चाहन्छु। नत्र भने यो काठमाडौंको सडकमा एक्लै बस्नु दुःखदायी हुन्छ । गुनासो छैन तर यो जीवनमा मैले केही रोचक कथाहरू, रोचक व्यक्तिहरू र रोचक अनुभवहरू फेला पार्ने पक्का छ। आशा छ केहि खाना पनि भेटाउने छु।
मानिसहरु का लागी केहि सन्देश? हाम्रा सद्गुणहरूलाई मानिसहरूले सम्झे भने राम्रो हुन्थ्यो। मानिसहरू धेरै व्यस्त छन् र हामीलाई केवल एक वस्तुको रूपमा हेरिन्छ। जब उनीहरूले हाम्रो आवश्यक पर्दा हामीलाई देख्दैनन् त्यतिबेला मानिसहरूले महसुस गर्छन कि हाम्रो संख्यामा घट्दैछ । उनिहरुलाई आवस्यक परेको बेला मात्र हामीलाई खोज्न आउँछन्। आवश्यकतामा आधारित सम्बन्धहरू नखोज्नुहोस्। सम्बन्धमा थप गहिराई खोज्नुहोस्। हामी सबै संसाधन हौं यदि हामी वास्तवमा हेर्न गयौं भने, तपाईं मानव पनि एक स्रोत हो। तर यदि तपाईलाई यस्तो व्यवहार गरियो भने तपाईलाई कस्तो लाग्छ?
* एनेटकोबाट नोट: नेपालमा हाल सडकमा धेरै गाईहरू बसिरहेका छन्। यहाँ फेब्रुअरी २०१९ को एक ब्लग पोस्ट छ काठमाण्डौंको सडकी गाई – कुकुरलाई बचाउने गाई – एक गाई जोस्ले कुकुरलाई बचायो
වර්ෂ 2022 මැයි මස 05 වෙනි දින කත්මන්දු නුවර කලමටි නමින් හදුන්වන ප්රදේශයේ මා ඇවිදිමින් සිටියදී වීදි වසු පැටියෙකු මා වෙත පැමිණියා .මේ වීඩියෝවේ මුලින්ම ඔබ දකින එම වසු පැටියා පසුබිමින් අලවා ඇති දැන්වීම් පුවරුවේ ආහාරවල පිංතූර ලෙව කමින් සිටියා.
වසු පැටියා සමග කථා කල මොහොතේ සොභාවික ස්ථානයක ඉන්නට ආශාව තිබුනත් වීදියේ ජීවත් වීමට සිදු වී ඇති බව පිළිගන්නා බව මට දැන ගත හැකි උනා. කිසි දෙයක් ස්ථිර නැති බවත් නගරයේ ශක්තිය විදිමින් සිටින බවත් මා සමග පැවසූවා.
වසු පැටියා බැලීමෙන් අනතුරුව මා මාගේ අත ඌ දෙසට යොමු කලා.එවිට මගේ අත ලෙව කමින් කීපවිටක්ම අත සිප ගත් අතර අත ගාමින් හුරතල් කිරීමට ඉඩ ලබා දුන්නා – කන්පෙති කසන විට ඌ ඉතා වින්දනයක් ලැබුවා.
මගෙත් වසුපැටියාගේත් හමුවීමෙන් පසු මාගේ සත්ව සංනිවේදකයින් දෙපලක් වෙත සමීප වූයේ වීදි වසු පැටියා ඔවුනට පවසන්නේ කුමක්දැයි දැන ගැනීමට පැවති කුතුහලයත් සමගිනි.රම්යා රාඕ සහ අනීතා වල්ලාලා ඉන්දියාවේ ජීවත් වේ – ඔවුන් සහ වීදි වසු පැටියා අතර ඇති වූ කථා බහ මෙන්න.
බුන්ටු ලෝක සංනිවේදන ආයතනයේ රම්යා රාඕ
වර්ෂ 2022 මැයි මස 06 වන දින – ආයුබෝවන් වසු පැටියෝ : මම පහසුවෙන්,කාරුණිකව,සෙනෙහසින් සහ මිහිරි ලෙස ආයුබෝවන් කීවෙමි.
කොහොමද ඔබට? හොදයි.අනෙක් ගවයින්ව මග හැරුනා.තනිකමක් දැනෙනවා.තණකොල වලට මම ආසයි.හිරු එළියත් අවශ්යයි.මට ආහාර සොයා ගත හැකියි නමුත් පිරිසිදු ජලය සොයා ගැනීම තරමක් අභියෝගයක්.
ඇනට් ඔබව දකින වෙලේ ඔබ මොනවද කරමින් සිටියේ? මම මී කිරි හෝ මැලේ /ක්රීම් හොයා ගැනීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් ගබඩාව අසලට වී හිටියා.
ඔබ කත්මන්දු නුවර වීදියේ ජීවත් වීමට කැමැත්තක් දක්වන්නේ ඇයි? එය හොදයි.මම කැමතියි මා වටා රෑනක් ඉන්නවට,කාර්ය් බහුල වෙන්න,දේවල් පරීක්ෂා කරන්න නමුත් මම කැමතියි තවත් ගවයන් සමග ගැවසෙන්න.මම එනවා යම් කණ්ඩායමක් සොයාගෙන ඉතිං මා මිනිසුන් විසින් ලබා දෙන සහ ඉවත දමන ආහාර ලබා ගැනීම සදහා මං මාවත් වල රැදී සිටිනවා.
ඔබට මෙලෙස ජීවත් වෙද්දි දුකක්,කේන්තියක් හෝ බියක් දැනෙනවද? කේන්ති ගැනීමට හෝ දුක් වීමට එහි මොනවද තියෙන්නෙ?මෙය මගේ ජීවිතය වෙලා තියනවා.මට ප්රශ්ණයක් නැහැ.මම ජීවත් වෙනවා.අනෙක් ගවයන් සමග මා ඉන්න අවශ්යද? ඔව් නමුත් මෙහෙමත් හොදයි.
ඔබ මිනිසුන් හට දැනුම් දීමට ඇත්තේ මොනවාද? මටත් සුනඛයන් ලෙසම හොද සුරතල් සතෙක් වෙන්න පුළුවන්.ඔබට දෙන්නට කිරි නොමැති උනත් හොද සහකරුවෙකු වෙන්න පුළුවන්.අපගෙන් ලබා ගැනීමට යමක් නොවුනත් මිනිසුන් සෙනෙහස ගන්න වගේම දෙන්නත් ඉගෙන ගත යුතුයි.අපත් සංවේදී ජීවීන්. අපෙන් කිසිවක් නොලෑබුන විට නොසලකා අපව ඉවත දමන්න එපා.මම පමණට වඩා අහනවා වෙන්න පුළුවන් නමුත් හැමකෙනාම කාර්ය්බහුලයි එකට සම්භන්ධ වී වැඩ කරන්න නිසැකවම වෙලාවක් නැහැ.සොභාදහම සමග කල් ගත කර ජීවිතයේ සැබෑ අරුත දැන ගන්න.
ආශ්චර්ය්යන් වැළදගැනීම් ආයතනයේ අනීතා වල්ලාලා
වර්ෂ 2022 මැයි මස 6 වෙනිදා වසු පැටියා සමග පැවති සංවාදය – වසු පැටියා සමාජශීලී භාවයට හා ළඟා විය හැකි ආකාරයට පත් විය.ඌ මිනිසුන් සමග අන්තර් ක්රියාකිරීමටත් එහි නියැලීමටත්,දැනුනු තනිකම පසෙකලා සහයෝගය දීමට කැමැත්තක් දැක්වීය.
එදිනෙදා ජීවිතය ගැන විමසීමේදී – මට මිනිසුන් අතර ස්ථානයක් තබා ගැනීමට උවමනායි.පමනට වඩා පුදුම වෙන්න මා අකමැතියි.හරිත තණකොල වියලී ගොස් ඇති නිසා හොද තණකොල කෑමට පුළුවන් කමක් නැහැ.ආහාර සහ ජලය වෙලාවට සොයා ගැනීම අසීරු කටයුත්තක්.බොහෝවිට මා සෙවනක් හෝ දැඩි සෙනෙහසක් සොයමින් පසු වෙනවා.මම මෙතනට ආවේ රසවත් තේ වල සුවද දැනුනු නිසා.මම හිතුවා කෑමට යමක් ලැබෙයි කියලා ( ඒ මොහොතේ ඇනට් වසු පැටියා දැක ඇත)
ඔබට පවුලක් සිටිනවාද? මා අසල නැහැ
ඔබ ඔවුන්ගෙන් ඈත්වද ඉන්නේ? ඔව් මා ඔවුන්ගෙන් ඈත්වයි ඉන්නේ.
ඔබේ මව ඉන්නේ කොහේද? දැනට මේ වටපිටාවේ නැහැ.
ඔබට ඇයව ඉක්මණින් මුණ ගැසේවිද? මම හිතනවා මුණ ගැසේවි කියලා
ඔබේ ජීවිතය කොහොම වෙනවටද ඔබ කැමති? මිනිසුන් අපගේ ගුණධර්ම මතක තබා ගන්නවා නම් ඒක හොද දෙයක්.මිනිසුන් කාර්ය්බහුල අතර අපව වෙළද භාණ්ඩයක් හැටියට දකිනවා.මිනිසුන්ට අපව අවශ්ය වූ විට, අප නොදකින විට, සංඛ්යාත්මක ලෙස අපගේ අඩුවීම මිනිසුන් වටහා ගනීවි.ඔවුන්ට අවශ්ය වෙලාවට පමණයි ඔවුන් අපව සොයන්නේ.අවශ්යතා මත පදනම් වූ සම්භන්ධතා සොයන්න එපා.සම්භන්ධතා මදක් ගැඹුරින් දකින්න.සැබවින්ම ගොස් බැලුවොත් අපි සියල්ල සම්පත් බවත් මිනිසුන් වන ඔබ ඊටත් වඩා සම්පත් බවත් වැටහේවි. නමුත් ඔබ සලකන්නේ ඒ අයුරින් නම් ඔබට මොනවද වැටහෙන්නේ?
* ඇනට්ගේ සටහන : නේපාලයේ මේ වන විට වීදිවල ගවයින් රැසක් ජීවත්වනවා.2019 පෙබරවාරි සිට කත්මන්දු නුවර වීදි ගවයින් ගැන බ්ලොග් සටහන් මෙතනින් – සුනඛයා ගලවාගත් ගවයා
Nepalese Translation Coming Soon
Animal and Nature Connect 