Nosey, a 36-year old female African elephant, had worked from a young age in a traveling circus in the United States until she was seized by authorities while on the road then transferred to an elephant sanctuary while her keepers awaited trial. My question to Nosey through the animal communicators was two-part. Would you miss your keepers if granted sanctuary, and what do you think of all of the press regarding you right now?
Emma conveyed Nosey’s response (in italics below):
Nosey was very happy to talk and gregarious in manner. Full of love and wisdom. It is not about deciding between the circus or a sanctuary, it’s about interacting with people. She said she doesn’t want to go to a sanctuary and be forgotten and have no interactions with people. She absolutely wants to continue interacting with people. This is her mission in her life, to provide ‘active service’ so she can touch us all with her amazing energy and help humans to inspire love. She wants to educate on a spiritual, physical and in a love focused manner. She sees herself as a guide. She does not and has never felt like a victim at the circus, as she likes human connections. She sees her glass as half full. She is aware that she inspires the hearts of people. It would not make her happy to be in a sanctuary where all she had to think about was herself. That’s not who she is, or why she is here. If there was a website or some forum where people could express their love for elephants she would LOVE to get love letters from people. The people who ‘fight for her with anger’ are operating on a lower vibration level and their hearts are closed. If they could instead help create a forum for people and elephants to communicate that would be inspirational for all. She is happy to talk to an animal communicator to do this. She said she sees herself as a consultant to humans, lighting the way forward to a higher energy and more communication platforms. Her warriors need to be spiritual warriors and she can help with inspired education. She said she is not a Buddha, but an active ‘being to inspire’, consultant and wants to radiate her love with us. She said she’d like to ask us what Nosey inspires us to do and to feel? Essentially, she is looking for humans to find her a positive platform to communicate with her from a place of love. She has much to teach us.
When learning to communicate with animals, Maia teaches us as humans to recognize our way of being, to put aside our assumptions, concerns, beliefs or agenda in order to be fully present, respectful and loving to the animal we are communicating with. Learning to do this took some work on my part!
As an activist, Nosey’s message tested what I’d been rallying for. This was not an angry elephant. This was not a spiteful elephant. Months later I would communicate with a wild tusker in Nepal who had killed humans also destroying homes; Nosey was not that animal.
Excited yet anxious the next step was sharing animal communication and Nosey’s message to my activist family, the core group with Free the Oregon Zoo Elephants (FOZE). Our holiday meeting and gift exchange was coming up.
Thinking about how to share Nosey’s message with FOZE had my stomach in knots. FEAR. False evidence appearing real can feel so – real. My mind went all the way to “they are going to kick me out when I share this.” I reached out for support in bringing Nosey’s message to FOZE. Emma along with a FOZE supporter whom I knew was open-minded on the subject of animal communication agreed to attend the FOZE holiday meeting and gift exchange.
A couple of hours before the FOZE meeting while wrapping gifts for the exchange I received a ping on my phone. Emma had come down with the flu. She was not coming. Within minutes of Emma’s message I received another, my other anchor of support had a sick dog. I remember sitting down with thoughts of not attending the meeting. Then it hit me. How can I go forward with attending animal and nature communication classes if I don’t have the courage to translate what the animals want us humans to hear? I went to the meeting.
Noseys message was met with contempt by a couple of FOZE members while others were open. Over the course of the evening with more conversation, the anger and sarcasm seemed to give way to the possibility of truth. They didn’t want to kick me out. And, I had brought them a new perspective, although a challenging one.
Prior to writing this post, I reached out to Nosey asking her how she wanted me to communicate her message. Her wish was that I write the message as it was given to me by Emma. She also added, “I approved this message.” I’m constantly chuckling at the sense of humor animals exhibit while communicating. The first morning of an Elephant Conference earlier this year, Packy, an Oregon Zoo elephant, showed up in a vision sporting a necktie stating he was ready to go! But I’m getting ahead of myself…I haven’t shared about my first animal communication class!
नोसी एक ३६ बर्षको अफ़्रिकि माउ हात्ती हो जुन चाहि सानो उमेर देखि अमेरिकाको एउटा सर्कसमा काम
गर्थ्यो। उसलाई सरकारले बाटोबट समातेर हात्ती आरक्षमा रखिदिये र उसको महुते मुद्दाको तरिक कुरि
बसेको थियो। मैले जनावर संचारको माध्यमबाट उसलाई दुई भागमा प्रश्न गरे।
यदी तिमीलाई आरक्षमाइ राख्ने भयो भने के तिमीलाई तिम्रो महुते को याद औउछ?
अनी अहिलेको यो सबै सम्बाद तर्फ तिम्रो के धारणा छ?
एमाले नाेसीको जवाफ बहन गरिदियो जुन इतलिक्स म लेखिएको छ।
नोसी मानिससंघ कुरा गर्न र उनरुसंघ को साथ रुचाउने प्रकारको रहेछ। माया र विवेकले भरिपुर्ण । उसले
सर्कस र आरक्ष भन्दा पनि मानिससंघको अन्तरबार्तालाई मान्यता दिन्थ्यो। उस्ले भन्यो उसलाई मानिस र
मानिस संघको अन्तरबार्ता देखि पर गएर आरक्षमा बस्ने चाहना छैन। निरन्तर रूपमा मानिसको सेवा
गरि उसको स्पर्शले मानिसमा मायाको भवनमा जगाउने नोसीको एक मात्र लक्ष्य थियो। नोसीले आफ्नो
अन्तरात्मा , दैहिक र मायालु ब्यवहारले हामीलाई पढाउन चाहन्थ्यो। सर्कसमा नोसीले आफुलाइ कहिले
पनि एउटा पीडितको रुपमा हेरेन, उसले आफुलाइ जहिले एउटा मार्गदर्शकको रुपमा हेर्यो जो मानिससंघको
सम्बन्ध रुचाउथ्यो। नोसी आफ्नो कार्यदेखी सचेत थियोे कि उसले केवल मानिसको मनलाई प्रेरितमात्र
गरिरहेको थियो। आरक्ष गै सकेपछि उसले केवल आफ्नो बारेमा मात्र सोच्नु पर्नेछ जोसले नोसीलाई
एकदम दुखित पर्नेछ ।यदि त्यहा त्यस्तो कुनै प्र्कर को संचार माध्यम जुन द्वारा मानिसले हात्ती प्रतिको
प्रेम व्यक्त गर्न सक्ने हो भने नोसी निकै नै खुशी हुने थिन त्यस्तो प्रकारको प्रेम पत्र पाउनुमा। नोसीको
लगि भनेर रीसका साथ लडाइँ गर्ने मान्छे भन्दा, एउटा येस्तो मान्छे होस जोस्ले हात्ती र मनिष बीचको
अन्तरबार्ता गर्न सक्ने सन्झाल्को स्थापना गरोस् । जनावर सन्देशदाता संघ अन्तर्वाता गरेर नोसी निकै
खुशी थिइन। उसले आफुलाइ मानिसको परामर्शदाताको रुपमा हेर्थिन, सधैब मानिसको मार्ग उज्यालो गरेर
उच्च उर्जा र अझै धेरै संचार माध्याम तिर लम्कने उस्को चाहना बाताइन। उस्को योद्धा एक आत्मीय
योद्धा भएपछी मात्र उसले प्रेरणामुलुक शिक्षामा टेवा पुराउन सक्ने बताइन। उसले भनिन् उ बुद्ध त
होइन तर उ एक सकृय प्रेरक हो जोसले मानिसलाई सधैँ आफ्नो परामर्श र मायाले भरिपुर्ण गराउन
चाहान्तिन। उसले हामीलाई सोध्न चाहन्थिन कि नोसीले के कुराको महसुस गर्न हामीलाई प्रेरित गर्छिन
? खासमा उ एस्तो मानिसको खोजीमा थिइन जस्ले एउटा सकारात्मक संचार खोजी गरोस् जसको माध्यम
बाट हामीसँग अन्तर्वार्ता गर्न सकोस् । नोसी संघ धेरै कुराहरु छन हामीलाई सिकाउन।
जनावरसंघ संचार गर्न सिकिरहेको बेलामा, सकृय रूपमा माया र आदर साथ उपस्थित हुनलाई हामीले
मानिस भएर हाम्रो कल्पना, चिन्ता, सिद्धान्त अथवा स्वार्थ सबै पछी हटाउन पर्छ भनेर मैआ(Maia) ले
सिकाउनु भयेको थियोे । र यो सिक्नको लागी केहि काम मेरो भाग को पनि उपयोग भयो !
एक कर्यदक्ष हुनको नाताले, नोसीको सम्देशले जाचँ गर्यो कि म के कुरामा सम्मेलन हुँदै थिए भनेर ।
नत नोसी रिशालु थिन नत ध्रोह नै थिइन। केही महिना अघि मैले नेपालको एउटा जंगली साढे हात्तीसंघ
संचार गरेको थिए जोसले त्यहाको मान्छे मरेर धन जनको छ्यती पुरको थियोे; तसर्थ नोसी त्यो प्रकारको
हात्ती जस्तो कतै नि थिएन ।
उत्सुक तर व्याकुल भै मेरो कर्मठ परिवार, “Free the Oregon Zoo Elephants” (FOZE) को केन्द्रिय
सदस्यलाई जनावर संचार र नोसीको सन्देशको बरेम भन्नू मेरो दोस्रो पधाब थियो। सभै सदस्य घरमा
भेला भएर पुरस्कार बध्ने बिदाको दिन नजिकिँदै थियो।
नोसी को सन्देश कसरी FOZE को सामु व्यक्त गरुम भन्ने सोच ले मेरो पेटमा खुल्दुली मच्चाउन थलेको
थियो। FEAR(डर)। False evidence appearing real (झुटाे प्रमाण साचो हुनु ) सचिकै महसुस हुदो रहेछ। मेरो
दिमागमा यति मात्र खेली रहेको थियो कि उनीहरुले मलाई लात हनेर खेदाउने छन यदि मैले नोसी को
कुरा उनरुलाइ भन्यो भने । म कसैको सहायताको खोजीमा थिये जोस्को द्वारा नोसीको सन्देश FOZE सम्म
पुराओस। एम्मा र FOZE को केही समर्थक मित्रहरू जो जनावर संचार प्रति खुल्ला सोचाइ भएको मानिस
थिए , FOZE बिदा र पुरस्कर साट्ने दिनमा उपस्थित हुन स्वीकारे।
FOZE सम्मेलन सुरु हुनु भन्दा केहि घन्टा अघि हामी साटासाट गर्ने पुरस्कार पोको पार्दै थियौ, त्यहीँ बेला
मेरो फोनमा टुंग घण्टी बज्यो । एम्मालाई ज्वरो आएछ,उ नआउने भाइन। केही मिनेटको अन्तरामै , मेरो
दोश्रो समर्थक मित्रको कुकुर बिरामी भएर सम्मेलनमा उपस्तिथ हुन नसक्ने खबर आयो। त्यसपछि
मलाईनि त्यो सम्मेलनमा नबस्ने सोच आउन थाल्यो। यदी मसंघ जनावरको सन्देश मानिस माझ पुराउने आठनै छैन भने म कसरी जनावर र प्रकृतिको संचार कक्ष तालिम लिन अघि बध्न सक्छु र भन्ने
कुराले मेरो मस्तिष्कमा जाग्यो र म सम्मेलन मा गये।
नोसी को सन्देशलाई FOZE को केही सदस्य हरुले सकारात्मक रूपमा लिये भने केहीले अनादर गरे। त्यो
साझाको अझै लामो बार्तलाबको रिश र व्यंग्यले मलाई सकारात्मक सोच तिर लम्काइरहेको थियो । धन्न
म त्या बाट बाहिरिन र मैले उनरुको माझ , एक नया चुनौती युक्त दृस्ठिकोण सिर्जना गर्न सफल भएको
थिए।
यो पोस्ट लेख्नु अघि म नोसी सामु गएर सोधे कि तिमी कस्तो तरिकामा तिम्रो सन्देश मानिस माझ
पुरौउन चाहान्छौ र उसले एम्मालाई जे भनीन त्यहीनै मैले लेखु भन्ने उस्को ईच्छा थियोे । उसले आफ्नो
समर्थन देखाइन। संचार गरिरहेको बेला जनावरको हास्यजनक गुण देख्दा मलाई आनन्द मिलिरहेको थियो।
यो बर्षको हात्तीको सम्मेलनको पहिलो बिहानिमा ओरेगोन जूको एउटा प्याकी नामको हात्ती मेरो दृस्टीमा
आयो जो गृवाबन्ध बानी अघि बढ्न तत्पर थियो। म भने मेरो पहिलो जनावर सङको सन्देश मानिस माझ
साझा गर्न बाकी भएको हुनाले म प्याकी संघ सुरु गर्न चाहन्न थिए ।
Sketch of Nosey at The Elephant Sanctuary in Tennessee USA
Animal and Nature Connect 